Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα 'σ' αγαπώ' και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

Gabriel García Márquez

15/6/11

επειδή δεν ήρθα...

Δεν μπορώ ν΄ ακούω πλέον γιάυτο το νησί. Δεν μπορώ.
Σημαίνει τόσα πολλά για μένα, που δεν μπορώ να σκεφτώ το κακό που συνέβη εκει.
Είναι τα βουνά, η θάλασσα, τα βράχια... ...ειναι εκείνοι οι καταραμένοι ευκάλυπτοι, που σε φέρνουν τόσο απλά στην θύμηση μου.

Δεν μπορείς να γίνεις πνοή. Δεν μπορείς να μ αγκαλιάσεις…. Είσαι ένα συναίσθημα. Είσαι ένα άρωμα καλοκαιριού.

Λέρος σημαίνει ήρεμος. Βρομόλιθος σημαίνει ο ήχος του βότσαλου. Κωστής σημαίνει… το άρωμα ενός απρόσμενου καλοκαιρινού ανέμου.

Μια μέρα θα έρθω στην Λέρο, απλά φοβάμαι τόσο πολύ να το κάνω. Είμαι αδύναμη να κάνω το βήμα στο καράβι. Είμαι αδύναμη να πάρω την απόφαση. Είμαι αδύναμη να έρθω να σε δω.

Συγνώμη Κωστή μου. Σ΄ αγαπάω. Σ΄ αγαπάω πάρα, μα πάρα πολύ… …απλά είναι που δεν θα είσαι στο λιμάνι να με πάρεις με την μηχανή… …είναι που δεν θα με πάρεις τηλέφωνο να με ρωτήσεις σε πόση ώρα φτάνω… …είναι που δεν θα κάτσεις στην πεζούλα να μου πεις τα νέα σου μέχρι το ξημέρωμα…

…πόσους σκορπιούς σκότωσες και πόσους άφησες ελεύθερους … ...πόσες φορές προκάλεσες τον εαυτό σου να μην φοβάται και πόσες…
...μα πόσες φορές ένιωσες λίγο την μοναξιά να σε πνίγει τις νύχτες που γύριζες από την μόνος απ' την δουλειά.

Καλέ μου… καλέ μου αδελφούλη …πόσο θα θελα να έρθω, να σε ελαφρώσω από τον πόνο και τις τύψεις. Να σου πλύνω τις πληγές σου και να σου ζεστάνω λίγο φαγητό… Να μάθω στον οζζυ να σε βρίσκει στα πιο απόκρυφα μονοπάτια. Πόσο θα θελα να σε είχα ακολουθήσει για μια φορά την τρέλα σου… να με πήγαινες εκει … που ηθελες να με πάς και να μου έλεγες σιωπηρά πως θα ΄ναι το μυστηκό μας.

10/10/09

Γεια σου Κωστίκο...σε σκεφτόμαστε σήμερα...πολύ!!!

27/7/09

Kosti, first met you when you were a little kid tearing around your folks place, driving them crazy, but even then you were the centre of attention, making everyone laugh with your antics. I met you gain fleetingly last year, on a warm night in the athens hills; now seems probably as brief as your time with us all; you went out of your way to come and see your distant cousin that night, and I'm sure you were always that way, putting your friends and family first. So whilst deeply saddened that you would be taken away so soon, feel lucky to have made your acquaintance once more, albeit so terribly brief, and to have that moment in time to remember you.

condolences

my sincerest condolences to your family, Costi was larger than life & will live forever in our hearts.
love always, cousin Angelo & Dora (AUS)

23/7/09

Τα' Σπαγες


Ο Κωστής! Τρελό παλικαράκι. Αν έβαζα στη σειρά τα γέλια που έριξα μαζί του θα χρειαζόμουν χρόνια για να σταματήσω. Πόσο μου άρεσε να ακούω αυτές τις γλαφυρές, γεμάτες παραστατικότητα διηγήσεις του για απίστευτα περιστατικά και καταστάσεις!
Μπορεί να έφυγες βιαστικά αλλά όλα όσα έκανες εδώ, όλα όσα ήσουν ρε Κωστή τα... ΣΠΑΓΑΝΕ!

22/7/09

12/07/2009 έσβησε το χαμόγελο.


Ο αδελφός μου σκοτώθηκε και τα λόγια είναι περιττά.

Παρόλα αυτά θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους υπερέβησαν εαυτόν και ήρθαν να τον αποχαιρετίσουν στην Λέρο την Τρίτη 14/07/2009 αλλά και σε αυτούς που ήθελαν να έρθουν και δεν μπόρεσαν (και δεν ήταν λίγοι). Η Λέρος ήταν αυτονόητη επιλογή για την ταφή μιας και ο Κωστής είχε αποφασίσει να μείνει μόνιμα εκεί, η απόφασή του αυτή ήταν ένα προσωπικό του στοίχημα που τελικά κέρδισε.

Επειδή ξέρω οτι πολλοί ενδιαφέρεστε, θα γίνει μια ανούσια χριστιανική τελετή για τις 40 ημέρες απο τον θανατό του στις 20/08/2009 στον Ξηρόκαμπο της Λέρου. Γενικά είστε όλοι ευπρόσδεκτοι αν και ο Κώστής θα είναι για πολλά χρόνια εκεί και θα σας περιμένει άσχετα με τελετές και έθιμα.