επειδή δεν ήρθα...

Δεν μπορώ ν΄ ακούω πλέον γιάυτο το νησί. Δεν μπορώ.

Σημαίνει τόσα πολλά για μένα, που δεν μπορώ να σκεφτώ το κακό που συνέβη εκει.

Είναι τα βουνά, η θάλασσα, τα βράχια... ...ειναι εκείνοι οι καταραμένοι ευκάλυπτοι, που σε φέρνουν τόσο απλά στην θύμηση μου.

Δεν μπορείς να γίνεις πνοή. Δεν μπορείς να μ αγκαλιάσεις…. Είσαι ένα συναίσθημα. Είσαι ένα άρωμα καλοκαιριού.

Λέρος σημαίνει ήρεμος. Βρομόλιθος σημαίνει ο ήχος του βότσαλου. Κωστής σημαίνει… το άρωμα ενός απρόσμενου καλοκαιρινού ανέμου.

Μια μέρα θα έρθω στην Λέρο, απλά φοβάμαι τόσο πολύ να το κάνω. Είμαι αδύναμη να κάνω το βήμα στο καράβι. Είμαι αδύναμη να πάρω την απόφαση. Είμαι αδύναμη να έρθω να σε δω.

Συγνώμη Κωστή μου. Σ΄ αγαπάω. Σ΄ αγαπάω πάρα, μα πάρα πολύ… …απλά είναι που δεν θα είσαι στο λιμάνι να με πάρεις με την μηχανή… …είναι που δεν θα με πάρεις τηλέφωνο να με ρωτήσεις σε πόση ώρα φτάνω… …είναι που δεν θα κάτσεις στην πεζούλα να μου πεις τα νέα σου μέχρι το ξημέρωμα…

…πόσους σκορπιούς σκότωσες και πόσους άφησες ελεύθερους … ...πόσες φορές προκάλεσες τον εαυτό σου να μην φοβάται και πόσες…

...μα πόσες φορές ένιωσες λίγο την μοναξιά να σε πνίγει τις νύχτες που γύριζες από την μόνος απ' την δουλειά.

Καλέ μου… καλέ μου αδελφούλη …πόσο θα θελα να έρθω, να σε ελαφρώσω από τον πόνο και τις τύψεις. Να σου πλύνω τις πληγές σου και να σου ζεστάνω λίγο φαγητό… Να μάθω στον οζζυ να σε βρίσκει στα πιο απόκρυφα μονοπάτια. Πόσο θα θελα να σε είχα ακολουθήσει για μια φορά την τρέλα σου… να με πήγαινες εκει … που ηθελες να με πάς και να μου έλεγες σιωπηρά πως θα ΄ναι το μυστηκό μας.